Reünie 2015
	Laatste Jaarlijkse Algemene Ledenvergadering 2019
	Herdenking bij grafmonumenten in Barneveld en Achterveld 14/05/19

 
Reünie Vriendenkring “Wij Huzaren”.
Gewoonlijk keren de Vrienden na de herdenking terug in het muziekgebouw, maar de lunch is nu in het Nationaal Militair Museum en daarvoor moet een halfuur worden gereden.
In een afzonderlijk gedeelte van het bedrijfsrestaurant zijn er saucijzenbroodjes en andere broodjes voor de Vrienden. Eigenlijk is dit een voortgezette reünie van huzaren onder elkaar, allen behorend tot het Regiment Huzaren van Sytzama.

 
Na een uur is er een verplaatsing naar het auditorium van het Museum. Daar vindt de jaarvergadering plaats. Eric Puik heeft een zeer efficiënte manier van voorzitten: hij gebruikt geen woord teveel. Over het jaarverslag zijn een paar vragen, een vragensteller deelt mee lid te zullen worden, maar wil graag dat de vereniging de ANBI-status (Algemeen Nut Beogende Instellingen) krijgt.
Dan stelt de voorzitter de toekenning van de Erepenning van de Vriendenkring “Wij Huzaren” aan de orde. “Deze keer gaat die naar Vriend Hans Steenmetz. Want die had hem nog niet. Hans is een Bevlogen historisch onderzoeker“. Daar zijn alle aanwezigen het mee eens en er volgt een hartelijk applaus. Hans vertelt nog wat over 12 mei 1940. Het 4^e eskadron van het 1^e Regiment kreeg bij Achterveld de opdracht om de doorgang naar het Westen te blokkeren en te verkennen. De Ritmeester sneuvelt, 3 pelotonscommandanten, 3 groepscommandanten en vele anderen. Zo wordt Achterveld een slachtveld. In de St. Jozefkerk van Achterveld is tot en met 17 mei a.s. een expositie over het begin van de oorlog en over de het eind van de oorlog in deze plaats. Met een mooie route vanuit Achterveld wordt dit 4^e eskadron herdacht.

 
Onze penningmeester, Maarten Korting, krijgt het woord. Hij is vrijwilliger en rondleider van het museum. Op 13 dec. jl. is het geopend, er zijn nu al meer dan 200.000 bezoekers geweest. Het is een fusie van het Luchtmacht- en het Legermuseum. De aannemer die het heeft gebouwd moet het 25 jaar onderhouden. Er is nog een net zo groot gebouw, het depot. Maarten vertelt wat er zo al te zien is.
Hij is bereid een groep rond te leiden. In een zaal beneden wordt tijdelijk iets speciaals getoond. Van vlak na de oorlog zijn er filmbeelden in kleur gevonden. Die worden getoond en gaan over het gewone dagelijkse leven.
Tijdens de bezichtiging heb ik aansluiting gezocht bij de groep van Maarten Korting. In het begin, in de donkere zalen, was ik hem even kwijt. Maar onder zijn gehoor merk je dat je meer ziet van het vele dat wordt tentoongesteld. Af en toe is het indrukwekkend. Van een walbus had ik nog nooit gehoord, het is een wel zeer zwaar met een zeer zwaar kaliber oud geweer. Van sommige verzamelingen zeg ik bij mezelf: Wat een overdaad.
Prachtige handvuurwapens zijn tentoongesteld in vitrines, in grote aantallen. Kanonnen, een kanon op een grote kruiwagen gebruikt door de Marine om schepen aan de wal te kunnen verdedigen. De Catling mitrailleur uit 1865, vier lopen die met een hendel worden rondgedraaid. Het principe wordt nog steeds toegepast, bijv. de mitrailleur in een F-16.
Een wel zeer groot watervliegtuig staat in een hoek, even verderop de V1 en de V2. Spitfires probeerden de V1’s uit de lucht te schieten en als de kogels op waren probeerden ze met de vleugeltip de V1 een duwtje te geven waarna het direct neerstortte.
Een Centurion bergingstank, twee Nike raketten, de Sherman, de Chaffee, de Centurion en de Leopard tank. De laatste is de Leopard 2A6, 60 ton, die onlangs aan Finland zijn verkocht. Er is veel meer te zien. Diverse types straaljagers, gepantserde voertuigen. Dit was maar een eerste kennismaking.
Bij de uitgang is het restaurant en daar trakteert de jarige vereniging ons op een borrel. Nog even met elkaar praten, activiteiten regelen en informatie inwinnen of gewoon even gezellig nagenieten van een mooie dag.
12 mei 2015
De oud res Elnt drs. Tijme J. Bouwers