Inhoud:	Bataljonscommandant:		Voorwoord
			De kop is er af
			Uitzending doorgezaagd
			Afsluiting
	Teamcommandant:		B-Team Mechbat SFOR-14 veilig geland en snel van start
			Het B-Team, update
			Het B-Team in Bosnië … alweer de maand september
	Teamopper:		De start
			Bericht 08-06-2003
			Bericht 14-10-2003
	Oefeningen:		.50 schieten
			Manjaca
			Brandweercursus
			Blue Light
			Met Hongarenca
			LFXca
			Joint LFX
	Projecten:		Idea
			Operatie Harvest
			Cimic
	Sport:		Klimmen in Sisava
			Voetbal
			Broekje …
			Tocht der Tochten
			Romeinse tijd
			K1 gevechten
			Bridge to bridge run 10 km
			Bridge to bridge run 20 km
			Emerald expedition

Voorwoord.

In de periode mei tot november van dit jaar is 11 (NL) Mechbat Regiment Huzaren van Sytzama (RHvS) in Bosnië waar het een bijdrage levert aan de handhaving van vrede, veiligheid en stabiliteit. Het bataljon is samengesteld uit eenheden van de 13^e Gemechaniseerde Brigade uit Oirschot, waarbij de kern wordt geleverd door 11 Tankbataljon RHvS, en is ongeveer 600 man sterk. De eenheid beschikt o.a. over wielvoertuigen, tanks, pantserinfanterievoertuigen en geniemateriaal, en wordt bij haar taakuitvoering in Bosnië ondersteund door het National Support Element (NSE).Het bataljon is op 06 januari jl. geformeerd en heeft voorafgaande aan de uitzending een stevig opleidings- en trainingsprogramma doorlopen. Deze voorbereiding is prima verlopen en de eenheid is dan ook goed voorbereid op haar taken. Het personeel van 11 (NL) Mechbat RHvS is professioneel, hoog gemotiveerd en beschikt over een echte ‘can do, no nonsense’ mentaliteit. De regimentsspreuk ‘Door het juiste te doen vreest gij niemand’ is het bataljon op het lijf geschreven. Ik vind het dan ook een eer en een groot genoegen deze eenheid te mogen commanderen.

Via deze site zullen wij u op de hoogte houden van het doen en laten van het bataljon gedurende de uitzending, waarbij bepaalde informatie in verband met het handhaven de militaire veiligheid niet zal worden gepubliceerd.

Commandant 11 (NL) Mechbat RHvS

Michiel A. van der Laan
Luitenant-kolonel der Huzaren.

De kop is er af.

Beste partners, moeders, vaders en alle andere relaties,
de eerste vijf weken van de uitzending zijn voorbij en daarmee is de ‘kop er af’. De start is uitstekend verlopen, de mensen van het bataljon hebben hun draai gevonden en tonen ontzettend veel inzet en enthousiasme.

Het A team (NOVI TRAVNIK), B team (BUGOJNO en SUICA) en het bataljonsverkenningspeloton (BUGOJNO) hebben op professionele wijze ontzettend veel patrouilles uitgevoerd en daarbij is vastgesteld dat er in ons gebied nog steeds veel problemen zijn. Regelmatig kunnen wij daar zelf iets aan doen, in een aantal gevallen brengen we andere internationale organisaties ‘in stelling’. Vaak echter wijzen wij lokale autoriteiten en de lokale bevolking op hun eigen verantwoordelijkheden om de geconstateerde problemen op te lossen. Bij alles wat wij doen staat onze boodschap centraal: ‘wij zijn professioneel, bereid te helpen maar: wij (SFOR) gaan uiteindelijk weg en dan moeten jullie het zelf doen’.

De geniecompagnie is druk bezig met het in stand houden van de bases, de woon- en werkomgeving, en het ondersteunen van de teams in hun activiteiten in het hele gebied. Onze ‘bouwvakkers’ doen goed werk en krijgen terecht veel lof van de lokale bevolking en van ons eigen personeel. De sfeer binnen de geniecompagnie is dan ook prima.

Het stafeskadron vormt de olie in de ‘bataljonsmachine’. Zonder eten, drinken, goede verbindingsmiddelen, adequate geneeskundige verzorging, herstel van defecte voertuigen, goed stafwerk van de bataljonsstaf etc. etc. kunnen de andere eenheden van het bataljon hun werk niet goed doen. Het stafeskadron pakt deze rol als ‘waterdrager’ prima op.

Voor ons vliegt de tijd voorbij omdat elke dag weer iets nieuws brengt. De afwisseling is groot, en er zijn naast het werk voldoende ontspanningsmogelijkheden waar de mensen veel gebruik van maken. Zo wordt er heel veel gebruik gemaakt van de aanwezige sportfaciliteiten (fitnessruimtes, voet- en volleybalvelden, looproutes, etc.), hebben velen in het kader van ‘grensverleggende activiteiten’ de skischans van SISAVA beklommen, zijn de eerste groepen rondgeleid in SARAJEVO, zijn er mensen die hier in Bosnië schoolexamens hebben afgelegd etc., etc …

Ik realiseer mij dat het is niet niks is dat uw relatie voor een half jaar op uitzending is, en ik ben blij van de meeste mannen en vrouwen te horen dat het thuis allemaal goed gaat. Een stabiel thuisfront is voor ons heel belangrijk en geeft een zekere rust bij de uitvoering van onze taken hier in Bosnië. De goede uitvoering van onze missie is daarmee indirect ook de verdienste van onze partners, moeders, vaders en alle andere relaties die thuis zijn achtergebleven. Ik wil U dan ook bedanken voor uw steun!

Met vriendelijke groet,

Commandant 11 (NL) Mechbat RHvS

Michiel A. van der Laan
Luitenant-kolonel der Huzaren.

Uitzending doorgezaagd.

Beste partners, moeders, vaders en alle andere relaties,
de eerste helft van de uitzending zit er op. Dit is op traditionele wijze gevierd met zogenaamde ‘doorzaagfeesten’ in NOVI TRAVNIK en BUGOJNO, waarbij het doorzagen van een boomstam symbool staat voor het bereiken van deze mijlpaal.

Ik heb U na de eerste vijf weken verteld dat de start prima was verlopen en ik kan U nu berichten dat uw relatie ook de daarop volgende negen weken uitstekend werk heeft verricht. De ‘can do, no nonsense’ mentaliteit van de mannen en vrouwen van het bataljon oogst alom waardering bij de lokale bevolking, de lokale autoriteiten en internationale collega’s. De sfeer is goed; natuurlijk heeft iedereen wel eens een ‘baaldag’, maar dat mag ook als je een half jaar van huis bent.

De eerste twee en een halve maand zijn behoorlijk intensief geweest en sinds twee weken hebben we afwisselend een deel van het bataljon op verlof, of Adventurous Training in Split. Het is goed om te zien dat ‘de 11 Mechbatters’ daar met veel energie en de kenmerkende enthousiaste twinkeling in de ogen van terugkeren. Dat is ook nodig omdat de tweede helft van augustus en de maand september een drukke periode zal worden, waarbij van eenieder veel inzet, creativiteit en enthousiasme gevraagd wordt. Ik ben er van overtuigd dat dit voor iedereen een interessante periode wordt.

Ik ben ook blij dat het bij U allen over het algemeen goed gaat. Natuurlijk gebeurt er in een half jaar ook veel in de thuissituatie. Bij deze wil ik de nieuwbakken moeders (en opa’s en oma’s) van harte feliciteren en de dames die in de komende weken gaan bevallen doorzettingsvermogen wensen voor de laatste weken. Daarnaast wens ik de mensen waarbij de afgelopen weken minder plezierige dingen zijn gebeurd veel sterkte. Ik ben u dankbaar voor de steun die U onophoudelijk geeft aan onze mannen en vrouwen en ik heb er alle vertrouwen in dat wij met z’n allen ook de tweede helft van de uitzending tot een succes gaan maken.

Met vriendelijke groet,

Commandant 11 (NL) Mechbat RHvS

Michiel A. van der Laan
Luitenant-kolonel der Huzaren.

Adventurous Training.

Vispicknick
Varen met een boot naar een eiland waar op twee plaatsen wordt aangemeerd. Er is een beperkte gelegenheid tot vissen. Veder krijgt u op de boot grilled fish, salad en 2 drankjes aangeboden.

Canyoning

Dit is een zeer aantrekkelijke tocht door de canyon van 1.200 meter lang en duurt ca. 3 1/2 uur. Verplaatsen door de canyoning met GVA-momenten d.m.v.: lopen, zwemmen en springen van rotsen. In de pauze krijgt u een sandwich en kunt u genieten van een verkoeling onder een waterval of zwemmen.

Afsluiting.

Onze uitzending zit er op. Een intensieve periode van 10 maanden, inclusief de voorbereiding, voor het bataljon én ons thuisfront. Centraal bij ons optreden stond de SFOR-missie: Sustain peace and stability in order to assist the international community in establishing long lasting peace. Voor ons betekende dit samen met andere organisaties ervoor zorgen dat mensen een normaal leven kunnen leiden, zonder angst, onder betrouwbaar, goed functionerend bestuur. In dat kader hebben we ontzettend veel goed werk verzet, wat de afgelopen maanden ook regelmatig middels foto’s en verhalen op deze site met u is gedeeld.

We hebben onze job professioneel uitgevoerd, hulpvaardig naar de mensen die in het gebied wonen, de lokale autoriteiten en de andere internationale organisaties maar altijd onder het motto “SFOR gaat binnenkort weg, dus jullie kunnen in de toekomst niet altijd meer op ons rekenen en moeten nog meer zelf gaan doen”. Hierbij hebben we wederom vast kunnen stellen dat wij Nederlanders goed zijn in het “bouwen van bruggen”. Mensen van verschillende religies met elkaar in contact brengen, en diverse organisaties op elkaar binden om als internationale gemeenschap nog effectiever te zijn. Tevens hebben we in een aantal operaties de lokale autoriteiten gesteund in hun strijd tegen criminaliteit en corruptie. Hierbij hebben de ’11 Mechbatters’ laten zien probleemloos te kunnen omschakelen naar een manier van optreden waarbij force protection een hele belangrijke rol speelt.

Commandant SFOR, de Amerikaanse luitenant-generaal Ward, schreef na zijn tweede bezoek aan het bataljon: “I was impressed again by the range of operations that your Battle Group is conducting and the subtlety with which you are approaching multi-ethnic co-operation. Your reading of my intent is right on and clearly understood throughout the ranks.”

Een groot compliment dat de mannen en vrouwen van het bataljon meer dan verdiend hebben!

Voor mij als bataljonscommandant was het elke dag weer een groot genot om met de ’11 Mechbatters’ te mogen werken. Jullie (mannen en vrouwen van het bataljon en het thuisfront!) mogen trots op jezelf zijn en ik bedank jullie van harte voor jullie enorme inzet, professionaliteit en kameraadschap.

Met vriendelijke groet,

Commandant 11 (NL) Mechbat RHvS

Michiel A. van der Laan
Luitenant-kolonel der Huzaren.

B-Team Mechbat SFOR-14 veilig geland en snel van start.

Geacht thuisfront,

De eerste paar weken in het gebied zijn voorbij. Zowel voor ons hier, als waarschijnlijk voor U thuis een periode van wennen aan nieuwe dingen. We hebben een heel goede rotatieperiode gehad. De afscheidsavond is nooit prettig, maar was goed georganiseerd. Een groot aantal mensen kwam met hun relatie naar deze avond om ze veilig uit te zwaaien. Velen van u hebben er ook voor gekozen om in huiselijke sfeer in alle rust afscheid te nemen.

Na aankomst in het gebied hebben we onze wapens en verplaatsingsuitrusting opgehaald en zijn per buskonvooien vertrokken naar Bugojno en Suica. Aan het einde van een lange reisdag waren we blij dat we eindelijk op de eindbestemming waren aangekomen. Onze voorgangers echter hadden een glimlach van oor tot oor op hun gezicht, want voor hen was de aflossing nu werkelijkheid geworden.

In korte tijd hebben de leden van het team van SFOR-13 getracht om zoveel mogelijk van de kennis en ervaring die zij de afgelopen 6 maanden hebben opgedaan aan ons over te dragen. De patrouilles reden door het hele gebied om een kijk op het terrein te krijgen en te zien waar er allemaal al weer vooruitgang was geboekt. Velen van ons waren al eens eerder in Bosnië (zo’n 40%). Voor hen was het toch ook weer even goed kijken want de opbouw van het land gaat in een redelijk tempo door. Voor anderen was het de eerste keer en ze kregen eindelijk een plaatje bij al die verhalen die ze al maanden in de voorbereiding hadden moeten aanhoren.

Na een aantal ceremonieën waarbij de verantwoordelijkheid over het gebied officieel op teamniveau en bataljonsniveau werden overgedragen, konden we dan echt aan de gang.
We zijn redelijk druk met allerlei zaken, want juist in het begin moet je nog veel uitzoeken, en loop je tegen dingen aan die je in Nederland nooit meemaakt.

Een hoogtepunt was reeds na 1 dag na de overname een bezoek van de minister van defensie. Hij toonde veel oprechte interesse in wat we hier deden en liet zich door niemand van zijn stuk brengen, maar nam de tijd om rustig met de mannen en vrouwen van het B-Team te praten over hoe ze het vonden en wat ze precies voor taken hadden.

Verder zijn we nu aan de gang om al onze patrouilles met tolken erbij het gebied in te sturen om weer over allerlei onderwerpen te praten met de lokale bevolking. In ons deel van het gebied worden we hartelijk begroet en de meesten hebben al ergens een bakje koffie of een hapje aangeboden gekregen.
Daarnaast zijn we alles eens goed aan het opruimen en schoonmaken, want als een Nederlander ergens voor een tijdje zit, gaat ie het mooier maken.
Er zit binnenkort al een oefenperiode aan te komen waarbij we naar een heel ander gebied gaan om daar met onze voertuigen en uitgestegen, onszelf te oefenen.
Kortom, we zijn er, we zijn druk, maar we zijn jullie zeker niet vergeten.
Ik hoop dat uw relatie allemaal iets heeft laten horen met Moederdag, en dat ze in ieder geval al een paar keer gebeld hebben om hun eigen verhaal te doen.
Het gaat goed met de infantristen, de tankers, de mortieristen, de genezerikken, de staftijgers en de Bulgaren van het B-Team. Iedereen houdt zich aan de afspraken en daardoor treden we veilig op.

Ik houd u verder op de hoogte,
Met vriendelijke groet,

Commandant B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

H.J. van der Linden
Majoor.

Het B-Team, een update van de Teamcommandant.

Geachte leden van het B-Team en van het thuisfront,

We beginnen al weer aan de maand juli, en voor velen komt de periode van het (eerste) verlof snel dichterbij. Dat is goed, want we zijn nu al enige tijd hier en de meesten kijken echt uit naar hun verlof.
Hier in het gebied vliegt de tijd wel nog steeds om en ik hoop dat het voor U thuis ook allemaal redelijk voorspoedig verloopt.

Waar is het B-Team allemaal mee bezig geweest en wat gaan we doen?
De afgelopen periode hebben we na de opstart van de “normal framework operaties” een aantal specifieke operaties uitgevoerd. We hebben eerst een aantal weken de tijd gehad om ons te verdiepen in ons eigen gebied, en tijdens patrouilles de mensen in de steden en de kleine dorpjes te leren kennen, alsmede ook de belangrijkste gebouwen en instellingen in het gebied. Er zijn al een groot aantal kleine succesjes geweest waarbij vele leden van het team middels een patrouille een redelijk armoedige situatie hebben gezien, en daar met eigen middelen wat verbetering in te brengen door wat te timmeren of om wat hulpgoederen te brengen. Ook hebben we een operatie opgezet waarbij we samen met de lokale autoriteiten hebben gepoogd de omgeving wat veiliger te maken, door mensen de kans te bieden om hun oude wapens en munitie anoniem in te leveren. Hierbij is alles gelukkig veilig verlopen en zijn er heel veel onveilige items opgehaald en aan het eind van de week vernietigd. Dit was goed georganiseerd door het tankpeloton.
Het infanteriepeloton (ehd5) heeft gesteund bij de Canadezen om ervoor te zorgen dat in dat deel van het vak alles rustig en veilig bleef en dit tot grote tevredenheid van de hoogste generaal aldaar.
Het infanteriepeloton en delen van het mortierpeloton uit Suica hebben gesteund bij een operatie waarbij al het lokale verkeer ’s nachts werd gecontroleerd door SFOR in relatie tot een verdachte persoon.
Alle pelotons hebben tot slot deelgenomen aan het bijdragen tot een veilig verloop van het bezoek van de paus aan Bosnië door op alle toegangswegen posten uit te brengen en hierdoor een vrije doorgang van de verkeersstroom van bezoekers te garanderen.

Naast al deze zaken wordt er ook heel veel aan opleiding en training gedaan. De meeste pelotons hebben al 1-2 keer geschoten en er zijn lessen gegeven over defensief rijden en mine awareness. We zijn met de tanks en YPR’s naar Manajaca geweest om onze tactische vaardigheden op peil te houden en gaan komende week schieten op Glamoc. Daarnaast worden de Quick Reaction Forces regelmatig getraind door hen te alarmeren en een scenario op te zetten waarbij iedereen goed moet samenwerken om levens te redden.

Tot slot wordt er heel veel gesport en de resterende tijd ontspannen. Velen zijn al in veel betere conditie dan voor vertrek en enkelen zijn stukken breder geworden in de fitness. De sportcompetitie draait volop en ik hoor regelmatig teams luid aangemoedigd worden door hun maatjes en onderling wordt psychologische oorlogsvoering toegepast. Ons eerste basefeest op Bugojno zit eraan te komen op 28 juni en ook op base Suica houden ze nog een eindfeest voor de eerste 3 maanden, en voor er gewisseld wordt van locatie.

De conclusie die ik als teamcommandant kan trekken is dat we een flitsende start hebben gemaakt en inmiddels allemaal bewezen hebben dat we klaar zijn voor onze taken. Ik heb van allerlei kanten complimenten gekregen over de wijze van uitvoering van taken en operaties door de pelotons van het team.
Dat is een verdienste van iedereen, de soldaten die het gedisciplineerd uitvoeren, de groepscommandanten die alles met hun groepen meedoen en continu leiding geven, de Pc’n die goede planningen en een uitdagend programma maken, en het staf peloton en geneeskundig peloton wat alles ondersteund en mogelijk maakt.
Bijna iedereen zit nog heel lekker in zijn vel, maar we zijn er nog lang niet. We hebben reeds een keer geluk gehad toen niemand serieus gewond raakte bij een auto-ongeluk. Laten we met z’n allen voorzichtig blijven rijden want we hebben nog 4 maanden en dus nog altijd geen haast.
Er is een aantal, dat thuis mist, en ik hoop dat het thuisfront ons blijft steunen middels de vele post die we hier krijgen en waar altijd weer naar uitgekeken wordt. Daarnaast hoop ik dat u allen een fijn verlof kunt doorbrengen tezamen.
Tot slot, laten we met z’n allen lekker blijven werken en bezig zijn te doen wat we kunnen om het hier beter te maken voor de mensen zolang we hier zijn. Op die manier hangen we niet rond en storen ons niet aan anderen waardoor de sfeer goed blijft en iedereen elkaar recht in de ogen kan blijven aankijken.

Ik houd u op de hoogte van de ontwikkelingen,
Met vriendelijke groet,

Commandant B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

H.J. van der Linden
Majoor.

Het B-Team in Bosnië … alweer de maand september.

We hebben een spetterende midtermdag gehad. Iedereen heeft sportief gestreden en we konden een heerlijke maaltijd buiten in de opgezette arena hebben nuttigen. Het geheel werd afgesloten met een gezellige feestavond waarbij een live band de muziek verzorgde en ook de base band met onze eigen soldaten het dak eraf speelde. Velen waren zeer origineel verkleed en iedereen vond het leuk en kijkt terug op een leuke dag. (zie ook de foto’s elders op deze site).

De Wissel …

Al in Oirschot in de filmzaal heb ik verteld dat het mijn voornemen was om na drie maanden de pelotons in Bugojno en Suica te wisselen zodat ieder een halve uitzending op elke base zou doorbrengen. Net na aankomst vond iedereen de eigen base wel aardig, maar rommelig en de anderen hadden het beter. Na enkele weken was iedereen zich echter zo thuis gaan voelen op de base, dat dit gevoel verdween. Ook na vele patrouilles is een bepaalde band ontstaan met de eigen kennisgebieden en men heeft mij tegen de wissel aan zelfs meerdere malen vuil aangekeken dat er toch iemand was die bepaalde dat het anders zou worden.

Nu enige weken na de wissel moet ik zeggen dat iedereen wel weer lijkt te aarden op de andere base. De mensen op Suica hebben de base weer aangepast zodat het hun kampje is geworden en de samenwerking tussen de tankers en infantristen gaat prima. Ook de pelotons die terug onder de vleugels van de teamstaf zijn gekomen raken gewend en zien ook de voordelen van een grote base waar minder wachtbeurten gedraaid hoeven te worden en meer Internet computers en telefoons zijn.

Belangrijk is ook om te constateren dat waar ik van tevoren het meeste tegen op zag, de eventuele leegloop, uitblijft. Nog iedere dag gaan er mensen vol goede zin op pad het gebied in om informatie op te halen (en de kwaliteit daarvan blijft steeds beter worden) en te zien hoe de bevolking het eigen huis weer aan het opbouwen is. Daarnaast kunnen we af en toe nog een klein succesje halen door een glimlach van iemand die weer een setje gereedschap heeft gehad, of wat extra voeding, of een schooltje waar het hek wordt opgeknapt door een groepscommandant met zijn mensen. We zenden aan alle bewoners in dit land de boodschap dat we hier met SFOR niet voor altijd blijven en bijvoorbeeld in de organisatie van een operatie Harvest, waarbij we wapens en munitie ophalen die de mensen nog thuis hebben en die inmiddels gevaarlijk is vanwege de ouderdom, laten we de organisatie grotendeels aan de bevolking zelf over en steunen alleen nog met wat middelen en specialisten.

De maand september.

De een na laatste maand zal voor ons omvliegen. Er staan nog allerlei zaken te gebeuren. Het mortierpeloton is druk aan het trainen en gaat schieten op het oefenterrein Manjaca. De tankers, infantristen en Bulgaren gaan op schietserie en tactiek oefenen in Glamoc, en de staf en het geneeskundig peloton … ja die zullen alles weer zoals altijd prima ondersteunen. De infantristen gaan nog steunen bij de buren in een ander vak en onze opvolgers komen op bezoek voor een verkenning hoe wij het allemaal doen. Verder weet je nooit wat er nog op kan komen aan onverwachte zaken.

Het gaat goed met het B-Team en met de mensen. Ik hoop dat U allen inmiddels een keer uw relatie op verlof heeft zien komen, en uzelf heeft kunnen overtuigen dat het hier allemaal zo slecht nog niet is.

Verder hoop ik dat U ook nog steeds volhoudt en de tijd goed doorkomt. Het einde komt langzaam in zicht, maar we zijn er nog niet.
Laten we pas juichen op de eindstreep en voorlopig nog voorzichtig en professioneel onze taak hier afmaken.

Vele groeten uit een zonnig Bugojno,
Met vriendelijke groet,

Commandant B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

H.J. van der Linden
Majoor.

De Base Suica.

Deze base is een zogenaamde Forward Operating Base en is gecreëerd, vanwege de omlooptijden van en naar Bugojno. Een verplaatsing naar Bugojno duurt ca. 1 uur.

De base herbergt ongeveer 90 personen, behorende bij het B-Team. De Pelotons die om dit moment verblijven op de FOB zijn:

• Eenheid 4, het infanteriepeloton, heeft een gebied wat ligt rond de stadjes Kupres en Tomislavgrad.
• Eenheid 5.6, het mortierpeloton, heeft als gebied de omgeving rond de stad Livno.
• Verder bevinden zich op de base een groep van de Geneeskundige dienst.
• Een onderhoudsgroep.
• Een groep van de Genie.

Het Infpel en Mr Pel zullen na 3 maanden wisselen met een ander Infpel en Tk Pel met Bugojno.

Ook aan de inwendige mens wordt gedacht en daar zijn drie mensen van de keukengroep voor verantwoordelijk. Dat zij die taak zeer serieus nemen, blijkt wel uit bijvoorbeeld de brunch op zondag, waar menig een van het thuisfront jaloers op zou worden, zeker als je de foto’s ziet.

De base zelf heeft een centrale hal, waar zich de bar bevindt. Ook de eetzaal bevindt zich hier en natuurlijk het sportgedeelte, wat bestaat uit een zaaltje voor voetbal, volleybal en badminton en een dojo met wat bokszakken. Natuurlijk mag ook de fitnessruimte niet ontbreken.

Verder staan er op de base zo’n 18 tenten, bedoeld voor het slapen en de rust overdag, om je even terug te trekken als je bijvoorbeeld een brief wil lezen of schrijven.

De base heeft een aantal commissies:

• Barcommissie, die eigenlijk alle zaken omtrent de bar regelt.
• Activiteitencommissie, zij regelen een sportgedeelte, bijvoorbeeld diverse competities variërend van voetbal tot dart en schaak.
• Evenementengedeelte, waaronder een Spaanse avond en een karaoke avond.
• Outdoorcommissie, die alle activiteiten buiten de base organiseert, zoals bijvoorbeeld een berghike, die met grot succes is uitgevoerd.

Behalve de vele patrouilles die men rijdt, is men natuurlijk ook druk bezig om het eigen niveau op peil te houden. Zo heeft men reeds een dagje met grensverleggend klimmen gehad op de skischans in Sisava, is het mortierpeloton reeds wezen marsen en heeft op dit moment van schrijven het infanteriepeloton haar eerste oefening. Zo ziet u maar, een gemoedelijke, kleine base, waar heel veel enthousiaste mensen druk aan het werk zijn, maar waar ook regelmatig fanatiek gesport wordt en waar ook veel ruimte is om elkaar eens in de maling te nemen.

Want: Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!

Base Suica.	Ingang Base Suica.
Commando-overdracht.	De bar.
De bar.	BBQ.
De koks.	Speeltuin voor grote jongens.

 

Beste relaties, familie, lezers en natuurlijk de tijgers van het B-Team.

Allereerst welkom op de Website SFOR-14 en vooral het B-Team. We zullen U regelmatig op de hoogte houden van het wel en wee van het B-Team. Het B-Team bestaat uit 212 militairen die uit alle delen van de Landmacht zijn samengesteld; te weten 2x Infpel van 17 Bat, een Mr Pel van de 11 Afd, 2x Tank Pel van BEsk 11Tkbat, een Bulgaars Pel, het GNK Pel van 11Tkbat en natuurlijk het Staf Pel. Het team huist op Dutchbase Bugojno, FOB Suica en het R0B op de berg Ivovik. Vanaf 22 april jl. is de voorrotatie gestart met de voorbereidingen voor de overname van SFOR-13. Na de rotaties van 28 april, 29 april, 02 mei, 06 mei en de laatste persoon op 09 mei is het B-Team compleet aanwezig in gebied.

Voor elke rotatie was er natuurlijk het afscheid op de kazerne in Oirschot. Na vlucht van de daaropvolgende dag kon het werk hier in Bosnië beginnen. Voor sommigen was de vlucht met de KDC-10, de Hercules of de Fokker-60 natuurlijk al een beleving. Na het programma bij het POD Pel, waarbij wapen, munitie, maken ID-kaart en de verplaatsingsuitrusting werd ontvangen, kon de busreis beginnen. Niet alle rotaties zijn bij daglicht aangekomen op Bugojno of Suica, maar uiteindelijk heeft iedereen na de safetybriefing van de Base-Owi/Base Hid, het betrekken van de slaaplocatie en ontvangst van de Bar-kaart, zijn plekje gevonden. De volgende dag werden er nog diverse lezingen gehouden. De S9/LO/Tic hielden presentaties voor allen om iedereen te voorzien van de noodzakelijke informatie. Na deze lezingen werd door ondergetekende nog een rondleiding gehouden, waarbij de belangrijkste locaties van de Base werden bekeken.

De dagen daarna werden volledig ingevuld met het tellen van materiaal, overnemen van gebieden, het elkaar informeren en inzicht krijgen in het gebied. Ook werd de tijdelijke legering verlaten voor zijn vaste slaapfab/tent. Omdat SFOR-13 nog niet volledig was vertrokken, moesten een aantal mensen, 1 of meerdere dagen in een boogtent slapen. (sorry second!) Op Suica slapen ze overigens sowieso in tenten, maar het is toch prettig om je eigen plekje te hebben, waar je wat persoonlijke spullen kunt neerhangen en naar eigen smaak kunt inrichten.

Na een week samen met SFOR-13 allerlei diensten en NFO gedraaid te hebben, zijn we nu volledig zelf bezig met ons werk. Dit werk bestaat voornamelijk uit NFO taken (sociale patrouilles, heli patrouilles, aanwezigheid patrouilles, het houden van gesprekken), Base diensten (wacht, QRF, Ops en OVD) en sinds kort het opleidings- en trainingsprogramma. Natuurlijk kan er ook gesport worden, zodat ook het lichaam zijn prikkel krijgt.

Ook aan de diverse bezoeken kunnen we niet ontkomen. Direct na de commando-overdracht werden we vereerd met het bezoek van de Minister v. Defensie, H.G.J. Kamp. Het B-Team heeft op Dutchbase Bugojno een static show georganiseerd waarbij alle manoeuvre pelotons aanwezig waren, inclusief uit Suica. Daarna volgde een bezoek van Cdt MNB-SW aan Bugojno en de DCBC aan Suica. In de toekomst zullen er ongetwijfeld nog vele volgen.

Om verder het verblijf aangenaam te maken worden er verschillende commissies opgericht. Een van de commissies is de Website commissie. Deze maakt het mogelijk om dit onder andere lezen.

Iedereen is op dit moment lekker bezig, er wordt veel gelachen, de sfeer is goed en soms valt er een traan.
Wij, B-Team, zullen U op de hoogte houden. Schrijf gerust een keer in het gastenboek.
Kortom thuisfront: laat je horen en voor de tijgers van het B-Team: schrijf, mail, chat en bel.

Wordt vervolgd,
Later,

Team-Owi B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

G.J. Castelijns
Opperwachtmeester.

 
Het is donderdag 12 juni ’03 10.30 uur. In het kleine dorpje Zdrimici onder de brandende zon zijn 12 vrijwilligers hard aan het werk. Ze zijn bezig een fundament voor een nieuw huis te maken. Senanda Tckic leeft met haar twee kinderen; Hajrvin 11 jaar en Mersida 8 jaar in de kelder van haar stukgeschoten huis. Haar man is overleden en ze heeft naast 39 KM van de sociale dienst, geen inkomen. De kelderwoning is lek, vochtig en donker en een favoriete plek voor knaagdieren en ander ongedierte. De zwetende kerels van het NSE en de Geniecompagnie hebben zich het lot van Senada aangetrokken. Ze proberen door het maken van een fundament voor een nieuwe woning, met materiaal verkregen van de gemeente Gomi Vakuf-Uskopje, een verdere donatie voor opbouw mogelijk te maken. De gemeente heeft namelijk toegezegd materiaal te leveren als er een fundament is. Dit toegezegde materiaal heeft een waarde van 5.000 KM. Een heel huis bouwen duurt erg lang en daarom wordt er een container als tijdelijke woning ingericht en aangepast, die na voltooiing netjes wordt geplaatst, door (alweer) vrijwilligers van NSE en Geniecompagnie. Senada en haar kinderen zijn blij, en geholpen en daar gaat het deze mensen om!

W.D. de Vries
Kapitein
S9 Vrbas B-Team
Bugojno.

 
Geacht thuisfront,
Ik had beloofd U op de hoogte te houden, hierbij het vervolg.

We zijn nu zo’n 7, voor sommige 8 weken aanwezig in Bosnië. Voor mijn gevoel draait de “carrousel” op volle toeren. Buiten de drukke NFO taken; sociale patrouilles, showing the flag patrouilles, heli patrouilles, wacht-, QRF en R0B diensten zijn we met name de laatste 2 weken druk bezig met opleiding en training. Lessen die aan de orde komen zijn onder andere:

ZHKH, wapenlessen, verbindingen, Wex en stex, heli drills, fysieke training, kaartlezen, CRC training, AAW, Traffic Awareness, BMS en schieten.

Elk Peloton gaat of heeft inmiddels geschoten op Travnik- of Opal Range. Op deze 2 schietbanen kan men met elk wapen schieten. Ook het schieten en handelingen aan de wapens moet op peil gehouden worden. Ook hebben ca. 125 soldaten inmiddels een GVA programma afgewerkt in Sisava. Op deze voormalige springschans had de Lo/s groep een parcours uitgezet waarbij het werken op hoogte centraal stond. Menig soldaat heeft hierbij zijn grenzen verlegd. Tevens kon men hier genieten van een geweldig uitzicht.

Afgelopen week (23) heeft het B-Team onder leiding van E en E1 deelgenomen aan een groene oefening. Deze oefening werd gehouden op het oefenterrein Manjaca. Dit ligt op ca. 110 km van Bugojno in Bosnisch Servisch gebied. Hier werd m.n. het niveau 2/3 beoefend, waarbij het voor velen lastig was om weer te moeten omschakelen naar “groen” optreden. Hier mocht men weer “in” het terrein rijden, gebruik maken van alle paden en “sniekie” verplaatsen. Tevens kregen we gedurende deze week nog een andere opdracht waarbij ehd 5 onder bevel werd gesteld bij de Canadese Battle Group. Dit Pel wordt de komende dagen weer terug verwacht. Het overige personeel van Bugojno en Suica zorgt er wel voor dat de patrouilles en de Base diensten doorgang vinden. Gelukkig hoor je geen wanklank en dat is natuurlijk een goede zaak. Zonder op- of aanmerkingen worden diensten en patrouilles van elkaar overgenomen. Complimenten!

Op diverse manieren kan men ook ontspannen. Met name het contact met het thuisfront is belangrijk. Gelukkig is deze week ook het Internet café in Suica in werking gesteld. Dit heeft even geduurd, maar nu kan er gemaild en geïnternet worden van en naar Suica.

Een andere manier van ontspanning is de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan Sarajevo. Elke zaterdag is er de mogelijkheid om een dag door te brengen in deze stad. Je krijgt hierbij een rondrit door de stad, waarbij op belangrijke plekken een praatje volgt. Verder is er de kans om te shoppen op het kamp Butmir waar vele euro’s achtergelaten worden. Verder wordt er op vele manieren gewerkt aan de conditie. Met name de baselopen, fitness en het voetbal is favoriet. Als je 20 keren aan de baseloop hebt deelgenomen, ontvang je een loopbroek, volgt daarna nog 10 keer volgt een T-shirt. Ook de diverse voetbal wedstrijden zijn spannend. Op Suica boekte men tegen de plaatselijke FC een verdienstelijk resultaat.

Ook de komende weken zal het druk zijn voor het B-Team. Buiten de bezoeken, is de voorbereiding gestart met een opdracht voor het bezoek van de Paus op 22 juni. Komende week is er voor de plaatselijke bevolking de mogelijkheid om wapens, munitie en overige projectielen in te leveren. En in de laatste week van juni gaat er geschoten worden op Glamoc. Hierbij kunnen de YPR’s en tanks schieten met hun respectievelijk boordwapen en het 120 mm kanon.

Tevens zijn afgelopen week de verloven begonnen. Het is voor sommigen fijn om weer even thuis te zijn. Ook dit heeft weer consequenties voor de NFO taken en andere opdrachten. Maar een verlof is nodig, werkt ontspannend en zorgt ervoor dat je na terugkeer in Bosnië weer vol aan de bak kunt.

Wordt vervolgd, Later, Teani-Owi B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

G.J. Castelijns
Opperwachtmeester.

SFOR-14 helpt!

Op 3l juli kreeg de wachtcommandant van DBB een brief van Nermina Hajdarevic, in die brief vertelt zij over haar dochtertje Belkisa. Zij heeft een levensbedreigende oogziekte (retinoblastom: een kwaadaardige tumor in het oog). Er is voor een operatie en nabehandeling zo’n 16.000 Euro nodig. In deze brief vertelt zij dat er door de plaatselijke bevolking al 4.200 Euro (8.500 KM) is ingezameld en dat, er dus nog erg veel geld nodig is.
De burgers en militairen van Dutch Base Bugojno hebben zich het lot van Belkisa aangetrokken en na een inzameling op het appèl is er een slordige 850 Euro gegeven. Ook werden er in de bar, eetzaal en Echo’s “collectebussen” neergezet waar na een paar dagen ongeveer 250 Euro in bleek te zitten.
Op 23 augustus kon Nermina al 1.100 Euro in ontvangst nemen en een dag later naar de Universiteitskliniek in Essen afreizen waar Belkisa op de 25^ste haar eerste afspraak had. Wij zijn doorgegaan met inzamelen, op Suica, Novi Travnik en ook nog op DBB en er is nu in totaal 1.633 Euro ingezameld.
De ouders van Belkisa willen iedereen uit de grond van hun hart bedanken voor deze bijdrage!

Wij hopen dat Belkisa weer beter wordt.

W.D. de Vries
Kapitein
S9 Vrbas B-Team
Bugojno.

 
Geacht thuisfront,
Ik had beloofd U op de hoogte te houden, hierbij het laatste verslag.

De eindsprint is inmiddels gestart. De voorbereidingen voor de terugkeer zijn gestart en in volle gang. Iedereen is bezig zijn of haar materiaal in goede toestand weer terug te krijgen naar de organieke eenheid in Nederland. De voorwaarden voor de terugkeer zijn bekend en de Opc’n kunnen de plannen vwb tijdsbalk gaan maken. Ook zal alles nogmaals geteld moeten worden, zodat b.v. het base materiaal compleet kan overgedragen worden aan SFOR-15. De pelotons zijn bezig met hun laatste opleiding en training. De Infanterie Pelotons hebben b.v. zichzelf getraind in het oversteken van een waterhindernis in een tactisch scenario en een gecombineerde schietoefening met een kleine afmatting o.l.v. de plaatsvervangers. Ook hebben bijna alle pelotons meerdere keren geschoten op de bekende schietbanen; Opal en Travnik Range. Verder heeft nagenoeg iedereen, inclusief het Bulgaarse Peloton deelgenomen de tweede schietserie in Glamoc. Hierbij werd onder leiding van Commandant B-Team, Maj van der Linden in een klein tactisch scenario geschoten. De resultaten waren goed te noemen. Verder bleek het zwaar materieel zoals tanks en YPR’s nog steeds goed inzetbaar waren. Jammer was dat voor de uitgestegen actie van de infanteristen de Heli’s niet toegewezen waren. Nu moest verplaatst worden met bussen en 4-tonners.

Deze week (41) loopt de laatste geplande operatie. Voor de derde keer de Operatie Harvest. Ik heb al eerder uitgelegd dat hierbij de plaatselijke bevolking zonder gevolgen wapens, munitie explosieven, handgranaten, etc. kan inleveren. Dit natuurlijk om een veilige situatie voor iedereen te creëren.
Verder is iedereen, buiten de voorbereidingen voor de terugkeer ook nog bezig met de NFO taken; sociale patrouilles, showing the flag patrouilles, heli patrouilles, wacht-, QRF en R0B diensten. Wat mij bijzonder positief is op gevallen dat het Pelotonskader heeft geprobeerd het personeel goed bezig te houden. Hier denk ik dan aan een stukje opleiding en training. Ook hebben ca. 100 personen van het B-Team kunnen deelnemen aan het GVA programma in Sisava. Dit was ook de tweede keer. Voor sommige is het nog steeds echt grensverleggend, voor sommige een leuke afwisseling van de bezigheden waarbij men soms een schitterend uitzicht heeft over een gebied waar sommigen met b.v. SFOR-3 gezeten hebben.

Buiten de verloven, die allemaal voorbij zijn, hebben nagenoeg alle leden van het B-Team kunnen deelnemen aan het AT programma. Het zogenaamde Adventures Training programma. Dit is m.n. gebaseerd op het 48-uurs verlof. Je gaat hierbij naar Trogir/Split waarbij je kunt kiezen uit een programma. De meesten hebben lekker ontspant aan de zee en een biertje gedronken. De tweede dag was er de keus uit b.v.: Vis-picknick, canyoning, rafting of duiken. Dit was een leuke afwisseling.

Kortom, voor mij persoonlijk is het positieve uitzending geworden, waarbij door de diversiteit van eenheden bij het B-Team iedereen zijn eigen identiteit heeft kunnen behouden. Er is hard gewerkt indien dit gevraagd werd en gerust op de momenten waar dit kon. Ik wens iedereen een goed verlof, veel gezondheid toe en waarschijnlijk voor de meeste: tot ziens.

Tot in Nederland,

Team-Owi B-Team 11 (NL) Mechbat SFOR-14

G.J. Castelijns
Opperwachtmeester.

Uitreiking Landmacht- en NATO medailles.

Op maandag 21 juli hebben tijdens het ochtendappèl de navolgend personen de Landmachtmedaille ontvangen:

• Kapitein de Vries.
• Opperwachtmeester Castelijns.
• Sergeant Majoor Gillissen.
• Korporaal 1 van den Berk.

Deze medaille is ingesteld bij instellingsbesluit door de Minister van Defensie en wordt toegekend door de bevelhebber der Landstrijdkrachten. De voorwaarden waaraan voldaan moeten worden zijn:

• Tenminste 4 jaar gediend hebben in functies bij het Legerkorps en daarbij geplaatst geweest in het buitenland.
• Tenminste 7 jaar gediend hebben bij een paraat onderdeel in Nederland.
• Verder wordt ook het aantal uitzendingen daarvan van afgehaald.

Verder wordt met deze Landmachtmedaille een stukje waardering uitgesproken voor de tijd dat deze personen hun loopbaan bij een paraat onderdeel hebben gewerkt. Vaak worden deze perioden bij parate eenheden gezien als een extra zware belasting, die ook nog eens gecombineerd worden met uitzendingen.
De medaille is bronskleurig en toont aan de voorzijde het westelijk halfrond met het KL embleem oprijzend uit de Atlantische Oceaan.

Medaille uitreiking B-Team Dutch base Bugojno.

Op donderdag 31 juli werden op het ochtendappèl bij het B-Team herinneringsmedailles uitgereikt. Dit keer niet de Landmachtmedaille, maar de NATO en de Bronzen medaille.

Allereerst kregen de Maj Bombeek (doc) en de Sgtl v. Wijk door de Commandant van het B-Team; Maj v.d. Linden, de NATO medaille opgespeld. Deze personen kregen deze medaille nu al omdat na 3 maanden hun uitzending er op 05 augustus opzit. De opvolgers zijn al binnen.

Verder kregen zij in front van het B-Team, waarbij ook C- 13 Mechbrig; Brigade Generaal Smit, de Brigade adjudant; Aooi v. Neijenhof, C-Mechbat; LKol v.d. Laan en de Bataljons adjudant; Aooi Stal aanwezig waren, een tevredenheidsbetuiging overhandigt met een geldelijke waardering.

Verder kreeg de Wmr1 Grisel de bronzen medaille opgespeld. Deze medaille is voor 12 jaar lange, eerlijke en trouwe dienst. Aan deze medaille zit een financiële waardering. Deze medaille is een waardering naar de onderofficieren.

.50 schieten Staf Pel.

Samen met het mortier peloton hebben alle opgeleide schutters onlangs geschoten met de mitrailleur .50. De .50 is een zware mitrailleur die gemonteerd zit op sommige YPR rupsvoertuigen. Het schieten vond plaats op Travnik Range een schietbaan in de buurt van het plaatsje Travnik. Dit betekende een fikse verplaatsing met de YPR en een 4 tonner.

Bij een schietbaan hier in Bosnië moet U zich niet al te veel voorstellen. Zoals U op de foto’s kunt zien word de achterkant van de baan gewoon gevormd door een flinke berg. Ook de zijkanten van de baan zijn gewoon 2 bergen. De doelen waar op geschoten werd waren gewoon een aantal autowrakken, een koelkast, een grote regenton, een deur en een stapel wasmachine trommels.

Het schieten zelf verliep zonder grote problemen, alleen veroorzaakte een patroon op de berg achter de schietbaan een brandje. Omdat de plaats waar dit brandje zich bevond onbereikbaar was kon het schieten gewoon doorgaan. Gelukkig heeft het die zelfde avond flink geregend zodat het vuur toch doofde.

Het dagje schieten vormde voor velen een fijn moment van afleiding en een hernieuwde kennismaking met het indrukwekkende wapen.

Deelnemers.	Klasse V.
Schietpunt.	Doelengebied.
Schieten.	Schieten.

LFX.

In de weken voorafgaande aan de Life Fire Exercise op het schietterrein Glamoc hebben de Fuseliers van eenheden 4 en 5 van het B-Team zich voorbereid op hun bases in Bugojno en Sujica.

De voorbereiding bestond uit:

• Het doorlopen van de hele commandovoeringsprocedure.
• Het droog tactisch vooroefenen van drills & basis gevechtstechnieken.
• Het beoefenen van heli-drills en de bevoorrading met scherpe munitie op de bases.

In de nacht van vrijdag 4 op zaterdag 5 juli werden beide pelotons (in totaal zo’n 60 pax) tactisch ingevlogen om vervolgens via een (vooraf door partizanen) gemarkeerde route te infiltreren naar twee patrouillebases. Van hieruit werden bij duisternis de locaties voor de vuurbasis en de lijn van ontplooien verkend. Nadat de twee pelotonscommandanten, Tlnt van Anrooij & Sgt Meppelink, hadden verkend, kregen de Pelotons hun laatste doelinfo. In het scenario werd het aanvalsdoel PICKWICK bemand door een bende wapensmokkelaars.
Deze wapensmokkelaars hadden een tijdje geleden, fictief, SFOR verliezen toegebracht. SFOR wilde een krachtig signaal afgeven door de wapensmokkelaars te vernietigen. Om de Fuseliers een zo écht mogelijke schietoefening te laten schieten, zijn in de voorbereiding kaart-blow-ups gemaakt, een heliverkenning uitgevoerd en werden zelfs luchtfoto’s geleverd. Ook werd op Suica gebruikt gemaakt van een zelfgemaakte maquette.
Omdat veiligheid voorop staat zijn vooraf verkenningen uitgevoerd door de baanorganisatie en hebben de Pelotons alles doorgesproken en voorgeoefend.

Bij dagaanbreken om 05.00 uur zijn de Fuseliers ontplooid in hun vuurbases en lijnen van ontplooiing. Vanwege het feit dat diverse aanvallen tegelijkertijd moesten plaatsvinden, dienden de Fuseliers zichtgedekt met geluidsdiscipline nog een uurtje te wachten op het codewoord VUUR. (We ontkwamen er niet aan de lokale bevolking toch nog een uurtje te laten uitslapen op zaterdagochtend).
Op dit codewoord opende de vuurbasis het vuur op aanvalsdoel PICKWICK. Tegelijkertijd verlieten 2 Dragonprojectielen hun koken om 700 m later op vrachtwagens van de wapensmokkelbende een voltreffer te boeken.

Hierop vlogen de vrachtwagens in brand en openden de mitrailleurs MAG & Minimi het vuur op de vluchtende smokkelaars. (Radiografisch bestuurd schijven) Op hetzelfde moment dat het vurende element middels een vuuroverval het doel vernietigd had, gingen de bewegende elementen o.l.v. de Pc’n voorwaarts om het doel te zuiveren (schijven), dit allemaal terwijl de vuurbasis nog volop aan het vuren was op de vluchtende smokkelaars in de diepte.

Omdat het bewegende element zich verplaatste over rotsbodem waren de scherfvesten aan om ricochets (terugkaatsende kogels) eventueel op te vangen. Na een 10-tal km infiltreren bij nacht door zwaar terrein is dit geen pretje. Snel werd het aanvalsdoel gezuiverd, geconsolideerd en de vuurbasis bij getrokken waarna via de rugzakdump verplaatst werd naar het pick-up point. Na een tijdje wachten kwam de heli, die de Fuseliers terugvloog naar hun bases om daar snel weer inzet gereed te komen voor een volgende actie.

IDEA.

Wat is IDEA?

Het project IDEA wordt sinds maart 2001 uitgevoerd vanuit het Platform Defensie – Bedrijfsleven. Dit platform is opgericht door de werkgeversvereniging VNO-NCW en het Ministerie van Defensie in het kader van de Civil Military Co-operation (CIMIC). Vanuit dit project worden ondernemers van Bosnische bedrijven begeleid door deskundigen die toegevoegd zijn aan het Nederlandse SFOR-bataljon in de Bosnische kantons 6 en 10. Door het verstrekken van adviezen, het leggen van contacten en het geven van trainingen aan ondernemers uit het Midden- en Kleinbedrijf beoogt het project de werkgelegenheid te stimuleren en daarmee de regio – op langere termijn – meer perspectief te bieden op een economisch duurzame en vredige toekomst voor alle bevolkingsgroepen.

Het IDEA-Team bestaat uit reserve-officieren met een ruime ervaring in het bedrijfsleven. Zij worden teamsgewijs (maximaal 3 personen) uitgezonden voor een periode van 4 tot 6 weken. Een team is multidisciplinair van samenstelling om aan een brede vraag tegemoet te kunnen komen. Die vraag kan bestaan uit adviezen om te komen tot een businessplan, hulp bij de aanvraag van een krediet, de oprichting van een bedrijf of het verbeteren van productieprocessen en -methoden.

De resultaten van het project zijn zeer bemoedigend. Het heeft een positief effect op de ontwikkeling van de bedrijven in Bosnië Herzegovina. Hierdoor wordt de werkgelegenheid in de Kantons bevorderd en uiteindelijk de Bosnische economie gestimuleerd.

Op dit moment is het project een volgende fase ingegaan. Door de branchegerichte aanpak ontstaat een duurzame adviesrelatie met de ondernemers. De ondernemers worden bijgestaan door een groep van specialisten uit de branche in de ontwikkeling van hun onderneming. Door begeleiding van het brancheteam worden zij gestimuleerd het productieproces ketengewijs (in beter Nederlands: ‘van het koetje tot het toetje’) te organiseren. De coöperatieve gedachte ligt hieraan te grondslag.

Door ondernemers op deze wijze bijeen te brengen ontstaan samenwerkingsverbanden. Hierdoor is men in staat van elkaar te leren en wordt het ondernemersklimaat positief beïnvloed, wat de basis vormt voor een gezonde en stabiele economische wederopbouw.

	Het huidige IDEA team.
Een houtzagerij in de buurt van Busovaca …	… met onder andere parket als eindproduct.
Een metaalverwerkingsbedrijf in Vitez …	… gespecialiseerd in de productie van kachelpijpen.
Een kaasmakerij in Kupres waar uitstekende Trapistenkaas en feta …	… worden gemaakt volgens traditionele receptuur.

Harvest (oogst).

In Bosnië zijn veel mensen nog steeds in het bezit van wapens, munitie en explosieven. Daarom besteed SFOR hier met enige regelmaat wat extra aandacht aan door gedurende een aantal dagen een speciale Harvest te organiseren om zo mensen de mogelijkheid te geven om anoniem wapens en munitie in te leveren.

Voor de periode van 09 t/m 13 juni ’03 is de keuze gevallen op de opstina (gemeente) Bugojno. De opstina Bugojno valt op het moment onder de verantwoording van het 3^e peloton (tanks) van het B-Team SFOR-14. En daarom is de opdracht om een speciale Harvest te organiseren gegeven aan dit peloton.

Een operatie als deze vereist (zoals elke operatie) een goede voorbereiding.

Een belangrijk onderdeel hiervan is een uitgebreide mediacampagne. De bevolking moet natuurlijk wel weten waar en wanneer ze hun wapens en explosieven kunnen inleveren. Er zijn aankondigingen geweest op radio en tv, er zijn door het hele gebied billboards met de aankondiging verspreid en patrouilles hebben posters en flyers verspreid en op scholen gesproken om zodoende zoveel mogelijk mensen van de speciale operatie Harvest op de hoogte te stellen. Tijdens de voorbereiding is er ook een bespreking geweest waarbij de lokale autoriteiten werden uitgenodigd om samen een plan te maken.

Uiteindelijk is er gekozen voor de volgende opzet. Er zijn drie zogenaamde Weapon Collection Points (WCP) ingezet, waarvan één tevens Commando Post (CP) was met een vaste locatie in het centrum van Bugojno. De andere twee WCP’s hebben gedurende de week in totaal op vier verschillende locaties gestaan, om zo de afstanden voor de mensen die dingen willen inleveren niet te groot te maken. Daarnaast zijn er vier patrouilles ingezet die in vijf dagen tijd alle dorpen in de opstina intensief bezochten. De patrouilleleden hebben hierbij veel met de bevolking gesproken om ze te wijzen op de gevaren van het in huis hebben van explosieven om zodoende zo veel mogelijk gevaarlijke voorwerpen in te zamelen. De patrouilles zijn versterkt door personeel van het 5^e peloton (infanterie) en twee personeelsleden van een lokale organisatie. Deze organisatie houdt zich al zes jaar bezig met het inzamelen van explosieven. Het bleek echter wel dat zij helaas niet over dezelfde expertise beschikken als onze eigen explosieven verkenners en munitie technici dus was advies en steun van onze explosieven opruimingsdienst (EOD) noodzakelijk. Eén van de patrouilles beschikte ook over een omroepinstallatie waarmee men de mensen in de drukker bevolkte buurten kon bereiken. Dit heeft veel succes gehad.

Een operatie als deze waar men in aanraking komt met allerlei gevaarlijk materiaal zijn dus ook experts opdat gebied benodigd. Hier was dus ook een schone taak weggelegd voor de EOD. Zij stonden gedurende de hele operatie gereed om daar waar nodig de patrouilles en WCP’s te ondersteunen als er materiaal werd ingeleverd waar men niet zeker van was of dit wel veilig was. Op deze manier zijn er veel gevaarlijke voorwerpen op een veilige wijze ingenomen.

Na vijf dagen oogsten hebben we een flinke hoeveelheid aan wapens, munitie en explosieven binnengehaald. Hier volgt een greep uit het overzicht van ontvangen goederen:

6 370 43 1 38 22.444 12 kg en zelfs

geweren handgranaten geweergranaten mortier 60 mm mijnen AP/AT kogels explosieven een uniform (dat snel door de genie is geconfisqueerd).

Gedurende de operatie is er nog een tv ploeg van tv Bugojno langs geweest om verslag te doen, dit is dezelfde avond nog uitgezonden. Dagelijks werd er door radio Bugojno bekend gemaakt wat er op dat moment al is binnengehaald. En aan het eind van de vijfde dag is er een persconferentie gehouden in het gemeentehuis waar er uitgebreid verslag is gedaan van de operatie en de totale score van wat er is ingeleverd bekend werd gemaakt. Ter afsluiting van de operatie hebben patrouilles posters uitgedeeld waarin de bevolking bedankt wordt voor de medewerking.

Kortom het was dus een zeer geslaagde actie. De dag na de operatie is al het ontvangen materiaal door de EOD vernietigd en zullen al deze artikelen dus nooit meer in staat zijn iemand te verwonden of te doden. Het blijkt dus wel dat de bevolking zich steeds veiliger begint te voelen als ze van mening is dat ze deze spullen niet meer nodig heeft. Toch sta je wel vreemd te kijken als er een vrouw aan komt lopen met in de ene hand haar dochtertje en in de andere een plastic tasje met handgranaten of iemand die op een brommer rijdt met achterop gebonden een artillerie granaat. Door zo’n oorlog gaan mensen dingen die door ieder ander abnormaal gevonden wordt schijnbaar als heel gewoon zien.

Tlnt D.J. Dudart
3^e peloton (tanks)
B-Team 11(NL)Mechbat SFOR-14.

Tlnt Dudart en hoofd CPA dhr. Music.	Groepsfoto medewerkers.
CP.	4-tonner ingericht als WCP.
Handgranaten.	Handgranaten.
AP mijnen.	AP mijnen.
TNT.	Geïmproviseerde explosieven.
RPG launcher …	… met granaat.
Granaat.	KKW.
Mortier.	Magneetmijn.

CIMIC.

CIMIC/LO Groep B-Team Bugojno
11 (NL) Mechbat RHvS
SFOR-14

Het B-Team heeft de beschikking over een extra groep in het gebied Vrbas vallei.
(Dit zijn de gemeentes Bugojno, Donji Vakuf en Gorni Vakuf Uskopje; ± 25 bij 25 km en ongeveer 60.000 mensen).

Deze groep bestaat uit:

• S9: Kap Wouter de Vries.
• Chauffeur S9: Kpl 1 Ricardo van den Berk.
• LO (Liason Officer): Tint Mathijs Renes (ook voor gebied Suica).
• Chauffeur LO Kpl 1 Paul van Veghel.
• De tolken: Amela Džonlic, Zoran Arsenijevié, Mijana Maric.

De taak van deze mensen is het onderhouden van contacten met, en het uitwisselen van informatie bij, de gemeentelijke overheden, hulporganisaties en internationale organisaties. Verder het proberen samen te werken met de burgerbevolking bij wederopbouwprojecten, terugkeer van vluchtelingen en organiseren van hulp voor de zwaksten in de samenleving.

Het doel hiervan is het creëren van een voor ons gunstig klimaat (extra veiligheid!) en het effect is natuurlijk gunstig voor de plaatselijke bevolking!

Naast informatie van de plaatselijke bevolking krijgen we ook via de patrouilles vaak te horen waar er bijzondere zaken in het gebied zijn. Voorbeelden hiervan zijn: sociale misstanden, mogelijke projecten v.w.b. sociale omstandigheden van mensen, of infrastructurele zaken. Soms vragen we de patrouilles ook zaken te controleren, of vragen aan de bevolking te stellen. Deze gegevens koppelen we dan terug met de lokale overheden en instanties.

We hebben de volgende middelen voor het jaar 2003 ter beschikking:

• HAP gelden: (Humanitarian Aid Program).
• 25.000 KM (Convertible Mark is ± 0,50 euro).
• Met een maximum van 150 KM per geval, voor de ergste sociale gevallen.

• Winterisatie-gelden.
• 175.000 KM voor het hele Nederlandse gebied (voor het winterklaar maken van vernielde huizen van terugkerende vluchtelingen).
• Met een maximum van 5.000 KM per geval.

• Verder kunnen er projectvoorstellen gedaan worden, op infrastructureel gebied, die per geval door de NL ambassade goedgekeurd moeten worden.
• Met een maximum van 50.000 KM per project. Opgemerkt moet worden dat de hoeveelheid geld de laatste jaren sterk is afgenomen, terwijl er nog erg veel nodig is om dit land op de been te helpen.

Voorbeelden zijn: het opknappen van een school in Borova Ravan, een voetgangersbrug in Ruski Pilana en een waterleiding en elektriciteit project in Rosulje.
Maar het kan ook veel goedkoper: een hek voor een school in Dobrosin, waar het Bulgaars peloton van zaagafval een prachtig hek heeft gemaakt zodat schoolkinderen niet de straat op kunnen rennen, of matrassen en eten dat door eenheid 3 (tank pel) en 5 (inf pel) afgeven wordt in hun gebied.

Al met al dankbaar en belangrijk werk waardoor ons gebied weer een beetje leefbaarder wordt.

S9 Vrbas
Wouter de Vries
Kapitein.

Lo, chauffeur en tolk.	Winterisatieproject omgeving Gorni Vakuf
Opruimactie …	… omgeving Gorni Vakuf.
Overdracht rugzakken Roma school in Kuprsani.	Overdracht computers aan SUNCE (kinderproject).

Broekje …

Donderdag 12 juni was het zover. Op FOB Suica kon het eerste SFOR loopbroekje worden uitgereikt aan Wmr1 Jacob Bankert voor het afleggen van 20 baselopen. Bij de finish werd hij opgewacht door het hoofd inwendige dienst, Aooi Rob Kregting die hem het zwarte loopbroekje met de opdruk SFOR-14 SUICA overhandigde. De overige lopers die deze avond hadden gelopen waren daarvan getuige. Deze aanwezigheid was alleen mogelijk omdat Wmr1 Bankert het rustig aan had gedaan. Hij was nog een beetje moe van een andere training of zoiets en had last van z’n kuit. Volgens de schrijver waren dit gewoon smoesjes, om de schrijver van dit verhaal een hak te zetten. Deze kon zelf door een kuitblessure een week niet lopen waardoor hij de koppositie in het klassement verloor. Een dag later was ook de schrijver aan de beurt voor de 20 run, en het is nu afwachten wie nummer 3 gaat worden in het klassement. Het gaat daarbij om Elnt Peters (17x), Rdrl Verbeek (16x) en Wmr1 Gijsbertsen (15x). Door de diverse diensten is het moeilijk te voorspellen wie de winnaar wordt. Op de FOB kan op het ogenblik 6x per week gelopen worden, waarbij er twee routes van respectievelijk 6,5 en 4,5 km ter beschikking zijn. Getrainde lopers kunnen desgewenst 2 of meer rondes lopen waarbij het record op dit moment staat op 5 maal de 4,5 km door Fusl Jansen, W. Tot slot kent de FOB inmiddels een nieuwe loopuitdaging; De FOB-R0B run. Deze loopt over 13 km van de FOB naar het verbindingsstation Romeo Nul Bravo op de top van de berg Ivovik. Totaal 518 meter moet daarbij geklommen worden, en na twee herhalingen is er al bijna sprake van een traditie. In totaal 5 mensen hebben deze tocht inmiddels gemaakt, waarvan 1 al voor de tweede keer.

G.J. Castelijns
Opperwachtmeester.

Tocht der Tochten.

Op zondag 20 juli zijn om 09.00 uur vier personen van FOB Suica ‘De Tocht der Tochten’ aangegaan. Kap Cremer, Elnt Peters, Wmr1 Bankert en Kpl Janbroers zijn toen begonnen aan de 18,4 km lange hardlooptocht over vlaktes en bergen naar relayeerstation R0B. Het parcours bracht hen in drie etages van 928 m naar 1.421 m hoog. Zij hadden allen al eens de 13 km route naar R0B gelopen maar dit was andere koek. De ondergrond was overwegend zand, gravel en steen, erg zwaar dus om steeds te moeten afzetten. Geluk was er wel met het weer, het was niet zo snikheet en benauwend als dat het in dit land kan zijn. Fijn voor de lopers was de logistieke ondersteuning van Kpl van Maanen die ons “beveiligde” en ons voorzag van een drankje, want tijdens zo’n tocht verlies je vrij veel vocht. Na een paar kilometers is eenieder op zijn eigen tempo gaan lopen. Zodoende waren er dan ook vrij grote tijdverschillen bij binnenkomst, maar eenieder heeft het wel gehaald. Voor alle vier gold de regel: de laatste klim naar R0B sloopt je! Het is een abnormaal stijgende zandweg waarbij afzetten en vooruitkomen een probleem is. Niet alleen omdat de weg zo slecht en stijl is, maar mede doordat je al ongeveer 16,8 km in de benen hebt zitten! Als allereerste en met grote voorsprong kwam Kpl Janbroers binnen:1 uur 38 min. Aansluitend wist Kap Cremer zich over de streep te sleuren gevolgd door Wmr1 Banken. Elnt Peters had er iets meer moeite mee maar wist zich toch na 2 uur 7 min hardlopen bij de ingang van R0B te melden. Na wat uitrusten zijn we terugverplaatst naar FOB Suica, dit keer gelukkig met MB. De rest van de dag was voor sommigen een dag van bijkomen maar alle vier hadden een erg voldaan gevoel om deze sportprestatie toch behaald te hebben!

Emerald expedition.

De start van de Emerald Expeditie was in Novi Travnik.

Je kon marsen, speedmarsen en hardlopen.

De grote vraag was voor alle gespannen lopers: “WELKE KLEDING DOE IK AAN BIJ DE START”.

De finish was in Bugojno.

De nummers EEN en TWEE van de Emerald Expedition ‘hardlopen’ Dsane en Voermans.