Generaal, kolonels, oversten, collega officieren, onderofficieren, korporaals, huzaren en oudgedienden van 11 Tankbataljon. Ik ben blij dat u allen de moeite heeft genomen om naar deze ceremonie te komen, waarbij wij stil zullen staan bij de opheffing van ons tankbataljon welke binnenkort zal plaatsvinden. C- Landstrijdkrachten heeft eerder al afscheid genomen van de beide tankbataljons tijdens de ceremonie “laatste schot” te Bergen, maar hier bij 11 Tankbataljon leefde sterk de behoefte om afscheid van elkaar te nemen in thuisstandplaats Oirschot.

U allen weet dat de opheffing van ons bataljon voortkomt uit een grote financiële inkrimping van onze Defensieorganisatie. Nu is de keus al heel vroeg op ons is gevallen, maar naast ons zijn er meerdere eenheden welke binnenkort zullen worden opgeheven, dan wel gereorganiseerd. Misschien heeft de snelle keuze voor de opheffing van de tankbataljons ons ook een klein voordeel gebracht bij het onderbrengen van ons personeel. Een groot deel van ons personeel heeft inmiddels een andere baan zowel binnen als buiten de Defensieorganisatie.

Met het opheffen van 11 Tankbataljon komt er een einde aan een lange traditie van de aanwezigheid van zware tanks in Oirschot. Een traditie welke begon op 6 januari 1958 en binnenkort zal eindigen.
11 Tankbataljon is in de afgelopen jaren op talloze manieren ingezet voor onze Defensieorganisatie. Wij hebben als Tankbataljon met onze tanks een belangrijk aandeel geleverd in onze rol tijdens de koude oorlog , waarvoor werd geoefend in Duitsland, Frankrijk en België. Na het vallen van de muur zelfs in Oost-Duitsland, Tsjechië, Polen, Engeland en Noorwegen. Verder is ons bataljon ook actief geweest bij talloze operationele taken waaronder de CidW, waarvoor ons personeel hedenochtend een herinneringsspeld uitgereikt heeft gekregen.

Ook op het gebied van uitzendingen heeft 11 Tankbataljon haar mannetje gestaan. Naast de individuele bijdragen vanuit ons bataljon aan diverse uitzendingen, heeft ons bataljon ook een omvangrijke bijdrage geleverd tijdens de IFOR/ SFOR periode in Bosnië, waarbij de huidige IGK C-SFOR 3 was en de huidige brigadecommandant, generaal van der Laan C-SFOR 14. Meer recent ook als manoeuvrebataljonsstaf tijdens TFU6 in Uruzgan. En zelfs op dit moment, tijdens onze opheffing , levert 11 Tankbataljon nog een belangrijk aandeel aan de Politie trainingsmissie in Kunduz.

Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om eenieder te danken voor de medewerking welke 11 Tankbataljon heeft gekregen van onze brigadecommandant en zijn staf in de afgelopen periode. Deze steun was hartverwarmend. Nadat bekend was geworden dat 11 Tankbataljon zou worden opgeheven, hebben bijna alle collegae commandanten aangeboden om zich in te spannen voor ons personeel. Ook de diverse staffunctionarissen van de brigadestaf hebben hun best gedaan voor het ondersteunen van ons bataljon tijdens onze opheffing. Ik wil hierbij specifiek de RPD bedanken voor de vele personeelsinspanningen, welke ze tot nu toe hebben gedaan, maar ook in de toekomstige periode nog zullen blijven doen.

Bovenal dank ik natuurlijk alle officieren, onderofficieren, korporaals en huzaren, welke de afgelopen jaren bij 11 Tankbataljon hebben gediend. U heeft er allen aan bijgedragen dat wij met trots kunnen terugkijken op een fantastische periode bij een fantastisch bataljon.

 
16 maart 2012

In de jaren vijftig samengebonden uit drie Cavalerie zwaargewichten,
Die toen als eerste ondervonden, waarom nu ONS 11-de moet zwichten.

Door toen ook al het juiste te doen, behoefde zij niemand te vrezen,
Doorlopend bereid, altijd paraat hun inzetbaarheid voor vrede bewezen.

Die krachten gebundeld met anderen naar een prachtige eenheid geleidt,
Gegroeid tot een machtig 11-de, ook zij tot het uiterste bereidt.

Zowel binnen als buiten ons land bewezen, ONS 11-de , een geweldige kracht.
Hoefde niets en niemand te vrezen, door te doen wat van hen werd verwacht.

Ruim vijf decennia beschikbaar, voor geen enkele opdracht bevreesd.
Blijkt plots na vijftig jaar vrede, alle inzet om niets is geweest.

Lang vergroeid met Zuidelijke krachten, ’t Bourgondisch gevoel voor iedereen hetzelfde.
Bij mijmeringen altijd diezelfde gedachten ,van de ouwe tot huzaar : MIJN 11-de.

OWE

 

Uit VOC nr 1-2012
Door: Majoor J.W. Feith

Op 9 februari 2012 heeft C-13 Mechbrig in Oirschot afscheid genomen van 11 Tankbataljon. Tijdens dit laatste appèl stond het overgrote deel van het personeel aangetreden, welke het afgelopen jaar bij 11 Tankbataljon heeft gediend, evenals een afvaardiging van de reünisten 11 Tankbataljon Regiment Huzaren van Sytzama en vertegenwoordigers van de overige eenheden van 13 Mechbrig. In mei 2011 heeft Commandant Landstrijdkrachten al eerder afscheid genomen van de beide tankbataljons te Bergen, maar onder de mannen en vrouwen van 11 Tankbataljon leefde sterk de behoefte om afscheid van elkaar te nemen in thuisstandplaats Oirschot. Tijdens een korte ceremonie stond waarnemend commandant 11 Tankbataljon, majoor J.W. Feit, stil bij een aantal zaken, waaronder het feit dat er met het opheffen van 11 Tankbataljon, welke sinds 1958 gestationeerd is geweest te Oirschot. een einde komt aan de aanwezigheid van tanks in Oirschot.

11 Tankbataljon is in de afgelopen jaren op talloze manieren ingezet voor de defensieorganisatie. Het tankbataljon heeft met haar tanks een belangrijk aandeel geleverd in de verdedigingsopdracht tijdens de Koude Oorlog, waarvoor werd geoefend in Duitsland, Frankrijk en België. Na het vallen van de Muur werd zelfs geoefend in voormalig Oost-Duitsland, Tsjechië, Polen, Engeland en Noorwegen. Verder is het bataljon ook actief geweest bij talloze operationele taken waaronder ‘de compagnie in de West’, waarvoor het personeel op 9 februari een herinneringsspeld uitgereikt heeft gekregen. Ook op het gebied van uitzendingen heeft 11 Tankbataljon haar mannetje gestaan. Naast de diverse individuele bijdragen vanuit het bataljon aan vele uitzendingen, heeft het bataljon ook een belangrijke bijdrage geleverd tijdens de IFOR/SFOR periode in Bosnië en meer recent ook als manoeuvrebataljonsstaf tijdens TFU6 in Uruzgan.

Zelfs in de opheffingsperiode levert het bataljon nog een aantal functionarissen aan de staf van PTG-2 te Kunduz. De abrupte keuze voor het opheffen van het bataljon was natuurlijk voor menigeen een bittere pil, maar bood ook kansen voor het personeel. Vanaf april 2011 heeft het personeel kunnen solliciteren op functies binnen en buiten de defensieorganisatie. Hierdoor heeft het overgrote deel van het personeel inmiddels een andere functie en heeft het gros van het resterend personeel zich gericht kunnen voorbereiden op een functie buiten de defensieorganisatie.

Als laatste sprak majoor Feit zijn waardering uit voor de steun welke het bataljon heeft ontvangen vanuit de brigade tijdens het opheffen van de eenheid. Vele commandanten hebben getracht om personeel van 11 Tankbataljon op te nemen binnen hun eenheid, maar bovenal bedankte hij de officieren, onderofficieren, korporaals en huzaren, welke de afgelopen jaren bij 11 Tankbataljon hebben gediend: ‘U heeft er allen aan bijgedragen dat wij met trots kunnen terugkijken op een fantastische periode bij een fantastisch bataljon’.

Tijdens de ceremonie sprak C-13 Mechbrig, brigadegeneraal van der Laan, zijn waardering uit voor de wijze waarop het bataljon de afgelopen jaren heeft gepresteerd maar moedigde een ieder aan vooruit te kijken en nieuwe kansen aan te grijpen binnen dan wel buiten de defensieorganisatie. Daarnaast sprak generaal van der Laan zijn waardering uit voor het Regimentsteam, welke de afgelopen jaren een grote steun voor het bataljon achter de schermen is geweest. Aan het einde van de korte, doch plechtige ceremonie werd de Bataljonsvlag door majoor Feit terug gegeven aan generaal van der Laan, waarmee het laatste appèl van 11 Tankbataljon werd afgesloten. Na het appèl was er een gezellig samenzijn met een hapje en een drankje, waarbij er ook via een videoverbinding kon worden gesproken met de collegae van 11 Tankbataljon in Kunduz. Ondanks het feit dat dit het laatste wapenfeit van 11 Tankbataljon is geweest, kunnen we toch terugkijken op een geslaagde dag.